Εκεί λοιπόν που καθόμασταν και συζητούσαμε διάφορα μεταξύ κρασιού και μεζέδων (ως γνωστόν, οι πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις γίνονται με αυτές τις συνθήκες), ρωτήθηκα ποια είναι η διαφορά μεταξύ της ατομικής βόμβας και της βόμβας υδρογόνου - και η αλήθεια είναι πως ένοιωσα περίεργα που δε μπορούσα να απαντήσω άμεσα για ένα τόσο απλό θέμα.. Και αυτό το περίεργο συναίσθημα μετατράπηκε γρήγορα σε ντροπή όταν το έψαξα στο internet και διαπίστωσα πως η διαφορά είναι μεν ουσιαστική αλλά και τόσο απλή που δεν θα έπρεπε (τουλάχιστον λόγω των σπουδών μου) να μου είχε διαφύγει..
Η διαφορά της βόμβας υδρογόνου από την ατομική βόμβα είναι ότι η βόμβα υδρογόνου αντλεί την ενέργειά της από την σύντηξη ατόμων ενώ η ατομική βόμβα αντλεί την ενέργειά της από τη σχάση. Η πυρηνική σύντηξη και η πυρηνική σχάση είναι διαφορετικοί τύποι αντιδράσεων που απελευθερώνουν ενέργεια. Τι σημαίνει αυτό; Ότι στην σχάση, ένα άτομο - σωματίδιο που βρίσκεται μέσα στον πυρήνα - χωρίζεται σε δύο ή περισσότερα μικρότερα, ελαφρύτερα άτομα. Αντίθετα, η σύντηξη συμβαίνει όταν δύο ή περισσότερα άτομα συντήκονται μαζί, δημιουργώντας ένα μεγαλύτερο, βαρύτερο άτομο. Οι βόμβες υδρογόνου χρησιμοποιούν την σύντηξη των ατόμων υδρογόνου.
Τι είναι η ατομική (πυρηνική) βόμβα;
Οι βόμβες σχάσης λειτουργούν με τη διάσπαση ασταθών ραδιενεργών ατόμων και την έναρξη μιας πυρηνικής αλυσιδωτής αντίδρασης. Ένας βαρύς ραδιενεργός πυρήνας ουρανίου (ή πλουτωνίου) βομβαρδίζεται με νετρόνιο και εκλύει ενέργεια, άλλους πιο ελαφριούς πυρήνες και νετρόνια. Τα παραγόμενα νετρόνια, με τη σειρά τους, συγκρούονται με άλλους πυρήνες και τους διασπάνε, κι έτσι αρχίζει μια αυτοσυντηρούμενη αλυσιδωτή αντίδραση. Αυτή η αλυσιδωτή αντίδραση που πραγματοποιείται σε μια ατομική βόμβα ελευθερώνει τεράστια ποσότητα ενέργειας σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Πως λειτουργεί η βόμβα υδρογόνου;
Ο πυρήνας μιας υδρογονοβόμβας αποτελείται από άτομα δευτέριου (21H) και τρίτιου (31H), τα οποία είναι βαρέα ισότοπα του υδρογόνου. Για την πυροδότηση μιας υδρογονοβόμβας προαπαιτείται μια μικρότερη έκρηξη σχάσης δηλαδή μιας μικρής ατομικής βόμβας που λαμβάνει χώρα στο περίβλημα του πυρήνα υδρογόνου. Αυτή η πρώτη έκρηξη αυξάνει την θερμοκρασία του πυρήνα σε 100 εκατομμύρια Βαθμούς Κελσίου οδηγώντας έτσι σε σύντηξη το δευτέριο και το τρίτιο, παράγοντας άτομα ηλίου και νετρόνια με ταυτόχρονη έκλυση τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας.
Και λίγη (απαραίτητη) ιστορία..
Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα του 20ου αιώνα που σφράγισαν την νίκη των συμμάχων κατά του Άξονα. Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι) στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών Αλαμογκόρντο.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τη δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα πυρηνική βόμβα εναντίον ανθρώπων) στο Ναγκασάκι. Εδώ η βόμβα ήταν άλλου τύπου και χρησιμοποιούσε ως γόμωση το πλουτώνιο. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο "Fat Man" (χοντρός) στο εργαστήριο κατασκευής της. Αρχικός στόχος ήταν η ιαπωνική πόλη Κοκούρα (Kokura), επειδή όμως το νησί Κιουσού, στο οποίο βρίσκεται, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί στον "αναπληρωματικό" στόχο, την πόλη του Ναγκασάκι.
Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων που πέθαναν ακαριαία από τη ρίψη των βομβών υπολογίζεται σε περίπου 70.000 στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Όμως οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας τους επόμενους τέσσερις μήνες αύξησαν τον αριθμό των νεκρών σε 90.000－166.000 στη Χιροσίμα και 80.000 στο Ναγκασάκι. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τα 200.000 θύματα.
Η ιστορία της βόμβας υδρογόνου: Η πρώτη έκρηξη βόμβας υδρογόνου έγινε στις 31 Οκτωβρίου (1η Νοεμβρίου τοπική) του 1952 στην ατόλη Enewetak, στα Νησιά Μάρσαλ του Ειρηνικού Ωκεανού από τις ΗΠΑ.
Η έκρηξη εξαέρωσε 80 τόνους εδάφους και είχε 8 μίλια διάμετρο με 27 μίλια ύψος. Στις 12 Αυγούστου του 1952 ακολουθεί η πρώτη δοκιμή βόμβας υδρογόνου από τη Σοβιετική Ενωση. Το πιο ισχυρό πυρηνικό όπλο αυτού του τύπου που χρησιμοποιήθηκε ποτέ ήταν μια βόμβα πυρηνικής σύντηξης, η Tsar Bomba, που δοκιμάστηκε από τη Σοβιετική Ένωση στο νησί Νοβάγια Ζέμλα του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού στις 30 Οκτωβρίου του 1961. Η ισχύς της ισοδυναμούσε με 57.000.000 τόνους TNT. Εξερράγη 4 χλμ. πάνω από το έδαφος. Μπορούσε να προκαλέσει εγκαύματα 3ου βαθμού σε απόσταση 100 χλμ, ενώ η δόνηση από την έκρηξη έγινε αισθητή μέχρι και τη Φιλανδία. Η βόμβα ζύγιζε 27 τόνους.
Δεδομένου ότι αρκετές πλέον δυνάμεις παγκόσμια διαθέτουν ατομικές βόμβες αλλά και βόμβες υδρογόνου, μπορούμε απλά να ελπίζουμε και να ευχόμαστε πως ακόμη και σε περιόδους συρράξεων, οι εμπλεκόμενοι θα επιδείξουν την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση. Έχουμε δει τι προκαλούν αυτές οι βόμβες και γνωρίζουμε πως δυστυχώς έχουμε αρκετές για να καταστραφεί ολόκληρη η ανθρωπότητα..
Η διαφορά της βόμβας υδρογόνου από την ατομική βόμβα είναι ότι η βόμβα υδρογόνου αντλεί την ενέργειά της από την σύντηξη ατόμων ενώ η ατομική βόμβα αντλεί την ενέργειά της από τη σχάση. Η πυρηνική σύντηξη και η πυρηνική σχάση είναι διαφορετικοί τύποι αντιδράσεων που απελευθερώνουν ενέργεια. Τι σημαίνει αυτό; Ότι στην σχάση, ένα άτομο - σωματίδιο που βρίσκεται μέσα στον πυρήνα - χωρίζεται σε δύο ή περισσότερα μικρότερα, ελαφρύτερα άτομα. Αντίθετα, η σύντηξη συμβαίνει όταν δύο ή περισσότερα άτομα συντήκονται μαζί, δημιουργώντας ένα μεγαλύτερο, βαρύτερο άτομο. Οι βόμβες υδρογόνου χρησιμοποιούν την σύντηξη των ατόμων υδρογόνου.
Τι είναι η ατομική (πυρηνική) βόμβα;
Οι βόμβες σχάσης λειτουργούν με τη διάσπαση ασταθών ραδιενεργών ατόμων και την έναρξη μιας πυρηνικής αλυσιδωτής αντίδρασης. Ένας βαρύς ραδιενεργός πυρήνας ουρανίου (ή πλουτωνίου) βομβαρδίζεται με νετρόνιο και εκλύει ενέργεια, άλλους πιο ελαφριούς πυρήνες και νετρόνια. Τα παραγόμενα νετρόνια, με τη σειρά τους, συγκρούονται με άλλους πυρήνες και τους διασπάνε, κι έτσι αρχίζει μια αυτοσυντηρούμενη αλυσιδωτή αντίδραση. Αυτή η αλυσιδωτή αντίδραση που πραγματοποιείται σε μια ατομική βόμβα ελευθερώνει τεράστια ποσότητα ενέργειας σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Πως λειτουργεί η βόμβα υδρογόνου;
Ο πυρήνας μιας υδρογονοβόμβας αποτελείται από άτομα δευτέριου (21H) και τρίτιου (31H), τα οποία είναι βαρέα ισότοπα του υδρογόνου. Για την πυροδότηση μιας υδρογονοβόμβας προαπαιτείται μια μικρότερη έκρηξη σχάσης δηλαδή μιας μικρής ατομικής βόμβας που λαμβάνει χώρα στο περίβλημα του πυρήνα υδρογόνου. Αυτή η πρώτη έκρηξη αυξάνει την θερμοκρασία του πυρήνα σε 100 εκατομμύρια Βαθμούς Κελσίου οδηγώντας έτσι σε σύντηξη το δευτέριο και το τρίτιο, παράγοντας άτομα ηλίου και νετρόνια με ταυτόχρονη έκλυση τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας.
Και λίγη (απαραίτητη) ιστορία..
Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα του 20ου αιώνα που σφράγισαν την νίκη των συμμάχων κατά του Άξονα. Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι) στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών Αλαμογκόρντο.
Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων που πέθαναν ακαριαία από τη ρίψη των βομβών υπολογίζεται σε περίπου 70.000 στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Όμως οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας τους επόμενους τέσσερις μήνες αύξησαν τον αριθμό των νεκρών σε 90.000－166.000 στη Χιροσίμα και 80.000 στο Ναγκασάκι. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τα 200.000 θύματα.
Η ιστορία της βόμβας υδρογόνου: Η πρώτη έκρηξη βόμβας υδρογόνου έγινε στις 31 Οκτωβρίου (1η Νοεμβρίου τοπική) του 1952 στην ατόλη Enewetak, στα Νησιά Μάρσαλ του Ειρηνικού Ωκεανού από τις ΗΠΑ.
Η έκρηξη εξαέρωσε 80 τόνους εδάφους και είχε 8 μίλια διάμετρο με 27 μίλια ύψος. Στις 12 Αυγούστου του 1952 ακολουθεί η πρώτη δοκιμή βόμβας υδρογόνου από τη Σοβιετική Ενωση. Το πιο ισχυρό πυρηνικό όπλο αυτού του τύπου που χρησιμοποιήθηκε ποτέ ήταν μια βόμβα πυρηνικής σύντηξης, η Tsar Bomba, που δοκιμάστηκε από τη Σοβιετική Ένωση στο νησί Νοβάγια Ζέμλα του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού στις 30 Οκτωβρίου του 1961. Η ισχύς της ισοδυναμούσε με 57.000.000 τόνους TNT. Εξερράγη 4 χλμ. πάνω από το έδαφος. Μπορούσε να προκαλέσει εγκαύματα 3ου βαθμού σε απόσταση 100 χλμ, ενώ η δόνηση από την έκρηξη έγινε αισθητή μέχρι και τη Φιλανδία. Η βόμβα ζύγιζε 27 τόνους.
Δεδομένου ότι αρκετές πλέον δυνάμεις παγκόσμια διαθέτουν ατομικές βόμβες αλλά και βόμβες υδρογόνου, μπορούμε απλά να ελπίζουμε και να ευχόμαστε πως ακόμη και σε περιόδους συρράξεων, οι εμπλεκόμενοι θα επιδείξουν την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση. Έχουμε δει τι προκαλούν αυτές οι βόμβες και γνωρίζουμε πως δυστυχώς έχουμε αρκετές για να καταστραφεί ολόκληρη η ανθρωπότητα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου